Algemene informatie > Keuze voor het speciale of reguliere onderwijs voor een kind met het syndroom van Down.

<< TERUG

In maart 2009 werd door MEE en Early Bird een thema-avond georganiseerd.
Er werd besproken waarom de ene ouder kiest voor speciaal onderwijs
en de ander voor de reguliere basisschool.
Ik ben er heen gegaan en heb het volgende genoteerd.
Zeker niet de woordelijke vertaling,
maar in dit stukje heb ik geprobeerd om de sfeer aan te geven.
Niets is goed of slecht dat voorop gesteld.
Je maakt een keuze die bij jou en je kind past.
Gewoon iets om door te lezen en er even bij stil te staan.

Miriam - Downvision

Bevindingen van een moeder die koos voor het speciaal onderwijs

Positief:

• Het kind kreeg meer zelfvertrouwen, omdat het ook kon laten zien waar hij wel goed in was. Hij was niet altijd het kind met een aangepast programma.
• RT is op school, net zoals logopedie, fysiotherapie. Het kind hoeft na schooltijd niet meer naar deze mensen toe. Zowel prettig voor kind als ouder.

Negatief:

• De betreffende school gaf weinig informatie naar de ouders toe. Geen heen-en-weerschriftje bijvoorbeeld. Op deze manier werd je niet echt betrokken bij de gebeurtenissen van je kind. Het kind was niet zo goed verstaanbaar, dus als je niet wist waar het verhaal over ging, miste je de verhaallijn. (aldus de moeder).
• Het was moeilijk voor het kind om afspraakjes na schooltijd te maken met de kinderen van school (je ging met de bus naar huis). De ouders losten dit op door regelmatig gezamenlijk uitstapjes te organiseren.

Begeleidster vanuit speciaal onderwijs aan het woord

Het is heel belangrijk dat je kijkt naar wat bij je kind past. Maar ook waar jij je als ouder goed bij voelt. In het reguliere basisonderwijs moet je kind er tegen kunnen dat hij 'anders' is, dat hij vaak de laatste zal zijn. Maar het speciaal onderwijs is vaak verder weg van huis en moet je kind met de bus.

Hoe speciaal is dit soort onderwijs?

• veel aandacht voor alle leerlingen;
• veiligheid van een kleine groep;
• uw kind is hier heel 'gewoon', kan mee met de anderen;
• de leerkrachten kiezen voor speciaal. Kijken vaak door een andere bril en zien de mogelijkheden van ieder kind;
• specialistische kennis op school aanwezig bijvoorbeeld logopedist, motorische RT/fysio, spelspecialist, orthopedagoog.

In het speciaal onderwijs wordt hoog ingezet op communicatie. Dus leren lezen om te leren praten. Praktisch rekenen en zelfredzaamheid zijn vakken op school. Dus min of meer voorbereidend op de maatschappij. Ook is er nog ruimte voor spel.

Maar speciaal onderwijs is ook gewoon!
Gewoon een weekrooster, werkend vanuit thema´s, methodes die op de basisschool gebruikt worden zijn hier ook (alleen doen ze er iets langer over), naschoolse opvang is ook mogelijk.
Kortom, het is gewoon onderwijs.
Maak een afspraak en je kunt zelf een kijkje gaan nemen.

Je kunt van een ambulant begeleider ondersteuning verwachten:

• Met het helpen van de keuze maken;
• Met het zoeken naar een geschikte basisschool;
• De betreffende school voorbereiden op de komst van uw kind.

Bevindingen van de moeder die koos voor het regulier onderwijs

Gewoon waar kan en speciaal waar nodig!

Voordat haar kind naar de basisschool ging, bezocht het al

Voordat de beslissing voor het reguliere onderwijs werd genomen, werden beide soorten scholen bezocht.
De keuze viel op de school in de wijk. Deze school stond met het hele team open voor de komst van een kind met downsyndroom. Niet op iedere school werd even enthousiast gereageerd. De school moet het wel aandurven en als ouder zijnde moet je het idee hebben dat je kind zeker welkom is!

Extra ondersteuning in de klas:

• Een individuele begeleidster werd ingezet. In de onderbouw werd aandacht besteed aan basale dingen als veters strikken, zelf aan- en uitkleden, eten en drinken, meedraaien in een groep. Vanaf groep 3 werd de nadruk van de ondersteuning gelegd op de cognitieve vaardigheden.
• Ambulante begeleiding voor de opzet van de leerdoelen en ieder jaar een balans opmaken samen met ouders en school.

Daarnaast was er een aantal extra activiteiten:

• Heen-en-weerschrift waarin belangrijke dingen genoteerd kunnen worden. Zo blijft zowel school als thuisfront op de hoogte en kan men meteen inspringen op belangrijke gebeurtenissen. Zeker als het kind onsamenhangend vertelt of niet goed verstaanbaar is.
• RT voor lezen en spelling. In de kleutergroep werd al gestart met pictolezen en het lezen van enkele woorden. Het is fijn om het kind een voorsprong te geven qua leesonderwijs voordat hij naar groep 3 gaat.
• Schrijftherapie omdat het voor het schoolwerk belangrijk is om ´leesbaar´ te kunnen noteren.
• Rekenlijn van Stichting Scope werd ingevoerd omdat bleek dat de methode van school niet haalbaar was. Dit is een rekenprogramma met werkbladen waarin stap voor stap de rekenproblemen worden aangeboden. Dit werd aangevuld met praktisch rekenen.
• Er werd gebruik gemaakt van een ladekastje. Hierin lag het werk wat zelfstandig gemaakt moest worden die dag. In de individuele begeleidingstijd, werden de opdrachten en het plan van die dag duidelijk gemaakt. In het laatste laatje zat een verrassing: een super leuke opdracht, die het kind stimuleert om door te werken! Het blijft wel zaak om het kind zoveel mogelijk mee te laten doen met de klas. Indien er zelfstandig gewerkt moest worden, waren dat bekende werkbladen.

Voor iedere nieuwe leerkracht is het best angstig. Je weet niet goed wat het betekent voor je lesgeven. Ook de twijfel of je het kind wel goed kunt begeleiden is groot. Maar vergeet niet dat er ook 'hulptroepen' zijn / begeleiding is, die moeilijkheden mee opvangen.

Voor dit kind was het prettig om op de wijkschool te zitten. Hij was bekend in de buurt en maakte speelafspraken. De andere ouders leerden hem ook kennen en dat was voor zijn moeder fijn wanneer er een keer opvang geregeld moest worden. Voor de andere kinderen is het ook goed te beseffen dat niet iedereen hetzelfde is en dat je leert rekening houden met elkaar.
Het is dus een win – winsituatie.

<< TERUG